?
نقش شيلد در کابل محافظت از آن در برابر نويز ها و انواع امواج اختلال زا مي باشد. مکان هايي مانند سطح کارخانه به طور معمول محيط هاي پر از نويز هستند. نويز الکتريکي چه به صورت تشعشع و چه به صورت تداخل الکترومغناطيسي مي تواند به طور جدي عمليات صحيح تجهيزات ديگر را مختل کند. پوشش عايق يک کابل را به صورت مکانيکي ازخرابي و سايش، و از نظر زيست محيطي از رطوبت و نشت محافظت مي کند.
اما پوشش عايق در برابر انرژي الکترومغناطيسي بي اثر است و هيچ حفاظتي را ارائه نمي دهد. وجود شيلد براي مبارزه با اثرات تداخل الکترومغناطيسي مورد نياز است. کابل هاي برق مي توانند منبع اصلي انتقال تداخل الکترومغناطيسي باشند، هم به عنوان منبع و هم گيرنده.
به عنوان يک منبع، کابل يا مي تواند نويز را به تجهيزات ديگر هدايت کند و يا به عنوان يک آنتن باعث تشعشع نويز شود . به عنوان يک گيرنده، کابل مي تواند تداخل الکترومغناطيسي ساطع شده از منابع ديگر را دريافت کند. وجود شيلد در هر دو مورد موثر است.
تمام رسانا هايي که به صورت الکتريکي عايق شده اند خازن هستند. هنگامي که يک ولتاژ متغير به يک خازن اعمال مي شود، يک جريان باردهي در آن خازن جاري خواهد شد.
در همين خصوص بخوانيد: آموزش نقشه کشي برق ساختمان و طراحي تاسيسات برقي شامل بحث انتخاب کابل ها
در بيشتر کابل هاي نصب شده، سطح کابل تنها تماس گاه به گاه و تصادفي با حفاظ فيزيکي متصل به زمين آن و يا با سطوح کابل هاي ديگر ايجاد مي کند. اما در اين نقاط که تماس فيزيکي واقعي اتفاق مي افتد، حفره هاي هوا نيز وجود دارند که نقش خازن را ايفا مي کنند.
نتيجه به دست آمده يک مدار سري متشکل از ظرفيت خازني کابل و ظرفيت خازني شکاف هوا است. بنا براين سطح کابل به يک شير ” شناور” براي يک تقسيم کننده ولتاژ خازني تبديل مي شود.
در نتيجه، ولتاژ روي سطح کابل مي تواند بسته به اندازه خازن هاي شکاف هواي خارجي از تقريبا صفر تا حدود ولتاژ به زمين رساناي عايق متغير باشد.
اگر ولتاژ در امتداد سطح کابل يا در خازن هاي شکاف هوايي به اندازه کافي بالا باشد، سطح کابلي ممکن است با رديابي سطحي خراب شود، و يا ممکن است هاله و تخليه جرقه اي در ميان شکاف هاي هوايي ايجاد شود و سطح کابل ممکن است داراي خطر شوک دهي شود.
در همين رابطه بخوانيد » مواردي که قبل از سيم کشي برق ساختمان بايد در نظر گرفت
شيلد عايق شده که به طور مناسب به کابل اضافه شده و با زمين در ارتباط باشد بارهاي الکترواستاتيک خارجي شيلد کابل را از بين برده و يک مسير شناخته شده مشخص را براي جريان باردهي به سمت زمين فراهم مي کند.
وجود شيلد بر روي کابل هايي که با ولتاژهاي بالاي 2 کيلو ولت فعاليت مي کنند توصيه مي شود. قوانين الکتريکي ملي کابل هايي که با ولتاژي بيش تر از 2400 ولت عمل مي کنند را مم مي کند که از شيلد استفاده کنند.
شيلد کابل برق يک مسير الکتريکي ثابت را به سمت زمين فراهم مي کند و در تماس نزديک با سطح خارجي پوشش عايق کابل قرار دارد. وجود شيلد مشکلات تخليه سطحي مربوط به کابل هاي بدون شيلد را از بين مي برد.
علاوه بر اين، وجود شيلد توزيع تنش الکتريکي يکنواخت درون پوشش عايق کابل را تضمين مي کند. به دليل ثابت بودن ظرفيت خازني رسانا به زمين در واحد طول کابل، وجود شيلد انعکاس موج ولتاژ در امتداد کابل را به حداقل مي رساند.
در همين رابطه بخوانيد » آموزش نقشه کشي برق ساختمان در اتوکد
در همين خصوص بخوانيد: آموزش اتوکد الکتريکال
شيلد هاي با دقت طراحي شده و به زمين متصل شده با از بين بردن پتانسيل سطحي، و همچنين به حداقل رساندن تلفات شيلد و تنش در پوشش عايق، امنيت شخصي را فراهم مي کنند. اندازه شيلد بايد براساس جريان اتصال کوتاه موجود مدار در چارچوب زماني معين تعيين شود. شيلد مي تواند بسته به طراحي سيستم به صورت مدار باز يا مدار بسته و متصل به زمين در هر دو انتها باشد.
در حالي که شيلد هاي مدار باز آمپر پذيري بالاتري را فراهم مي کنند، آن ها همچنين يک ولتاژ ثابت در شيلد ايجاد مي کنند که با افزايش فاصله از نقطه متصل به زمين افزايش مي يابد. توصيه کلي اتصال شيلد در چند نقطه مختلف به زمين است تا ايمني شخصي تضمين شود.
درباره این سایت